Mazda MaX5 Cup krijgt 'les' van oud-kampioen

6-8-18. Marcel Dekker werd in 2015 kampioen in de Mazda MaX5 Cup. Dat hij nog steeds tot de besten hoort liet hij afgelopen zaterdag zien.

Tijdens het Super Race Weekend op Circuit Zandvoort keerde Marcel Dekker weer even terug in de Conrad Mazda MaX5 Cup. De oud-kampioen van 2015 won de tweede race en eindigde de dag als tweede overall. Leider in de tussenstand van het kampioenschap, Andras Király, won de eerste race en vergrootte zijn voorsprong op naaste concurrent Tomas de Backer met vijf punten.

Op dit midzomerse Super Race Weekend verschenen er toch weer 33 MaX5’n aan de start van de eerste actie, de kwalificatietraining. Dekker liet daarin meteen al zien dat hij het kunstje nog niet verleerd was. In de derde ronde van de twintig minuten durende sessie zette hij met een tijd van 2:07.377 zijn groene MaX5 op de eerste plaats van de grid. Bart Kramer werd tweede op slechts 0,097 seconde, gevolgd door Király en De Backer. Bart Wubben was vijfde, Arno Bultman zesde. Toine Kreijne, de nummer drie in de tussenstand van het kampioenschap, stelde teleur met de 15e tijd.

Bij de start van de eerste race, een sprint over 10 ronden, was Dekker als beste weg en wist zijn leidende positie bij het ingaan van de Tarzanbocht te behouden. Király gooide in de eerst honderd meter meteen de deur al dicht bij z’n grootste concurrent, De Backer en ging als derde de eerste bocht in. Bij het inkomen van Gerlach ging Király voorbij aan Kramer naar positie twee en bij de eerste doorkomst op start-finish was hij ook de leidende Dekker gepasseerd. Er ontspon zich een mooi gevecht aan kop tussen Király, Dekker en Kramer, waarbij De Backer goed kon volgen, soms even de aansluiting wist te vinden maar toch net te weinig snelheid had om mee te strijden om de leiding. Király en Dekker bleven een paar ronden stuivertje wisselen aan kop. Met name de Tarzanbocht speelde daarbij scherprechter, elke ronde kwam één van deze twee als eerste die bocht uit. Kreijne reed een voor zijn doen matige race op positie 24, na een onfortuinlijke spin. Achter de kopgroep van vier streden Frenk Vollebrecht en Bultman om de vijfde plek, waarbij de twee elkaar toch raakten en Bultman zijn achterbumper verspeelde, die hij de laatste ronden achter zich aansleepte. Daardoor moest hij de strijd om een eervolle positie staken. Achter deze twee was er een grote groep van negen auto’s, heel dicht bij elkaar, onder aanvoering van de Duitser Sven-Olaf Homann, die aanspraak maakten op positie 7. Het was toch uiteindelijk Dekker die als eerste het zwart-wit geblokt zag, direct gevolgd door Király op 0,092 seconden en meteen daarachter De Backer, die in de laatste meters toch Kramer wist te passeren. Wubben werd vijfde, Homann zesde, Kreijne 20e. Na afloop bleek dat Dekker volgens de wedstrijdleiding te vaak de track limits had overschreden, wat hem 10 seconden straf opleverde en uiteindelijk de vierde plaats in de einduitslag.

De tweede race is in het Super Race Weekend altijd iets anders, in dit geval een langere race over 50 minuten met een verplichte pitstop van 1 minuut stilstaan. De Backer was niet goed weg bij de start vanaf zijn tweede plek op de grid, wat hem in de Tarzanbocht meteen een plaats kostte toen Kramer er voorbij schoof. In de tweede ronde was er een behoorlijke aanvaring tussen Arie Dekker en de Belg Steve de Volder bij het uitkomen van de Gerlachbocht. Dekker kon zijn race al redelijk snel vervolgen, de Volde moest met veel schade helemaal achteraan aansluiten maar bleef wel in de race. Na 5 minuten was er een Code 60 voor de auto van David Koh. Hij was middenin de Tarzan zijn linkerachterwiel verloren door een gebroken naaf. Doordat de auto op drie wielen stond duurde het maar liefst 10 minuten om de auto te bergen. Toen de paarse vlag weer werd binnengehaald was het Dekker die de beste herstart had en Király passeerde naar de eerste plaats. Er vormde zich een kopgroep van zo’n acht auto’s heel dicht bij elkaar, met Kreijne op dat moment op de 11e positie. Tim Martens en Nickey Habraken waren de eerste die de verplichte pitstop maakten met nog 29 minuten race op de klok. De Backer reed op dat moment derde achter Dekker en Király, die wisselend de leiding in de race hadden en spannende en eerlijke gevechten leverden. Halverwege de race leidde Dekker met een klein gaatje naar De Backer, die op zijn beurt weer een klein gaatje naar Király had. De Backer kwam als eerste van de kopgroep binnen met nog 22 minuten te gaan. Dekker leidde op dat moment nog steeds de race. Király kwam een ronde later binnen, samen met Kramer.

Dekker volgde weer een ronde later met nog 17:30 min op de klok. Toen hij weer de baan op kwam bleek Király de nieuwe leider te zijn met een behoorlijk gat van zo’n honderd meter naar Dekker. De Backer reed in vijfde positie, met achter zich de sterk rijdende Pool Artur Turcu. De Backer passeerde met nog zes minuten op de klok de voor hem rijdende Wubben en een ronde later Kramer, waardoor hij achter de twee leiders reed in derde positie, maar wel met een flink gat ertussen. Dekker pakte bij het uitkomen van Tarzan in de laatste ronde de leiding en stond deze niet meer af. Király werd tweede, De Backer derde. Daarachter finishten Kramer, Turcu en Wubben. Na afloop werden er door de wedstrijdleiding maar liefst 18 tijdstraffen uitgedeeld, vooral voor het overschrijden van de snelheid onder Code 60 en in de pitstraat. De Backer kreeg 20 seconden aan zijn broek voor ongeoorloofd contact, wat hem terugwierp naar de zesde plek.

De snelste ronde gerekend over beide races kwam op naam van Marcel Dekker met een tijd van 2:07.377 in de derde ronde van de eerste race.
Király vergrootte zijn voorsprong in de tussenstand van het kampioenschap (zonder aftrek van de slechtste resultaten) met vijf punten naar 864 punten. De Backer volgt nu met 857. Kreijne blijft derde met 835, gevolgd door Kramer met 820, Lemmens met 762 en Turcu met 750 punten.
In het teamkampioenschap verspeelde het leidende Racing for Zandvoort zijn eerste positie door twee slechte resultaten in de races met respectievelijk de laatste (33e) en 23e plek aan IL Motorsport Racing 2, dat dankzij twee keer een tiende plaats van de Brit Chris Woodger opschoof naar plek 1.

De negen evenementen van de Conrad Mazda MaX5 Cup omvatten totaal 19 races meetellend voor het kampioenschap en vinden plaats op vier verschillende circuits. Naast dat van Zandvoort worden ook Assen en het Belgische Spa/Francorchamps en Zolder aangedaan. Het resterende programma voor seizoen 2018 ziet er als volgt uit:
Zondag 16 september Zandvoort DNRT
Weekend 6 & 7 oktober Zandvoort Finaleraces + GT4
Zaterdag 13 oktober Zandvoort DNRT Finale

In Nederland en Engeland is het racen met de Mazda MX-5 al jaren bijzonder populair, evenals in de Verenigde Staten van Amerika, waar Mazda de grootste autosportsponsor is en tevens hoofdsponsor is van het circuit van Laguna Seca. 61 % van alle raceauto’s in Amerika is een Mazda.
De ideale combinatie van sportief rijden tegen een uiterst betaalbare prijs en een ultiem gevoel van vrijheid past prima binnen het concept van MaX5 Racing. In het nog steeds aan populariteit winnende kampioenschap in Nederland wordt er uitsluitend gereden met de Mazda MX-5 1.6 liter van de eerste generatie (NA, 1990-1993) met 116 pk (135 Nm) en handgeschakelde vijfbak. Het minimum gewicht, inclusief rijder, is 960 kg. Een zeer betaalbare klasse waarin voor zowel de beginnende rijder als de ervaren coureur veel plezier te behalen valt.