6 plekken aan de Atlantische kust met bijzondere lokale missies

13-8-22. Van lokale visser Jacques-Alain Guiho, die volgens eeuwenoude Franse tradities duurzaam vist aan de Jadekust tot biodynamische wijnbouwer Thierry Michon in de Vendée.

Aan de Atlantische Kust Frankrijk vind je 1200 kilometer kustlijn, die zich uitstrekt van La Baule-Guérande tot Hendaye. Hier zetten locals zich iedere dag in voor de natuur en eeuwenoude Franse tradities, die deze kustlijn zo typeren.

1. Voorvechter van de traditionele visserij: Jacques-Alain Guiho
De Jadekust is de naam van de kuststrook tussen de rivier de Loire en de moerassen van het Marais Breton. Het is tevens de thuisbasis van Jacques-Alain Guiho, die zich hier inzet voor het behoud van de traditionele visserij. De traditionele vissershutten op palen ‘de carrelets’, die je rond het dorp Pornic vindt, zijn kenmerkend voor deze regio aan de Franse kust. Bij deze speciale vismethode, waarvan de oorsprong teruggaat naar de 18e eeuw, wordt gebruik gemaakt van netten met vierkante mazen die vanaf de carrelets in het water worden gelaten. Guiho beschermt de traditionele hutten, die in Frankrijk als immaterieel cultureel erfgoed worden erkend. Tevens is hij voorzitter van de vereniging die de traditionele visserij in stand houdt, met als doel om de bevolking en vakantiegangers meer te leren over deze duurzame en eeuwenoude visserstraditie. (Foto boven)

2. In stand houden van eeuwenoude tradities: levende erfgoedbedrijven in Baskenland
Klassieke espadrilles, de Makhila wandelstok, gestreepte stoffen, aloude banketbakkerswinkels: in het Franse Baskenland rond de steden Bayonne, Biarritz en Saint-Jean-de-Luz vind je talloze Franse producten. Om de traditionele productie in stand te houden werd er in 2018 een vereniging opgericht met de naam ‘Entreprises du Patrimoine Vivant" (Ondernemeningen voor Levend Erfgoed). Vandaag telt de vereniging 24 leden, waaronder Makhila Ainciart Bergara, die in Larressore al meer dan 200 jaar Baskische wandelstokken op maat maakt. De vereniging omvat lang bestaande familiebedrijven en nieuwe ondernemingen, die zowel innoveren als tradities in stand houden.

3. Pionier van de biodynamiek: Thierry Michon van Domaine Saint Nicolas
Toen Thierry de wijngaard van zijn vader overnam, koos hij voor een methode om wijn te maken die in die tijd nog nauwelijks werd toegepast: biodynamische wijnbouw. Voor de wijngaard in de Vendée - tussen zoutmoerassen, bossen en de Atlantische Oceaan - betekende dit een ommekeer van 180 graden. Michon werd een pionier in de biodynamica en beloofde zichzelf, door deze nieuwe en holistische benadering, een verbetering van de teelt en kwaliteit. Sinds 1998 voldoet Domaine Saint Nicholas aan de richtlijnen van de biologische vereniging Demeter e. V. en is daarmee gecertificeerd als biodynamisch wijnhuis. De nadruk van de biodynamische wijnbouw ligt op biologische diversiteit, de wisselwerking tussen mensen, dieren en de natuur, maar ook de constellatie van de maan en de sterren komen aan bod.

4. Een voorbeeld van succesvol milieubeheer: het aangelegde wetland van Rochefort
In Rochefort, in het Franse departement Charente-Maritime, gaan biodiversiteit en waterzuivering hand in hand. Tussen de rivier de Charente en de stad van 23.000 inwoners - in de groene gordel die wordt gekenmerkt door moerassen – ligt een voor Frankrijk unieke voorziening: het "Station de Lagunage de Rochefort". Hier wordt het afvalwater van de stad op natuurlijke wijze gezuiverd en het is tegelijkertijd een belangrijke habitat voor watervogels - 160 soorten worden hier regelmatig waargenomen en geteld. Eenden, meerkoeten, leeuweriken en kleine mantelmeeuwen profiteren van de overvloed aan plankton in het water, dat te danken is aan het milieuvriendelijke zuiveringsproces. Ze gebruiken deze plek als leefgebied, overwinteren hier of nemen een pauze op hun weg naar het zuiden. Het aangelegde wetland in Rochefort is het grootste in zijn soort in Europa.

5. Behoud van het onderwaterleven: de surfschool van Biscaradise
De kustplaats Biscarrosse en surfers hebben een nauwe band. Het surfbolwerk trekt al sinds de jaren 1950 surfers naar de Côte d'Argent. De surfschool van Thibault en Clément in Biscaradise ligt direct aan het hoofdstrand - een van de populairste stranden om te surfen op de Atlantische golven. Maar deze plek, opgericht in 2016, is geen gewone plek. De twee eigenaren geloven erin dat leren surfen hand in hand gaat met het beschermen van het milieu. Eén keer surfen, één keer het zwerfvuil op het strand opruimen, dat is het motto. Maar dat is nog niet alles: ze gebruiken surfplanken van gerecycled materiaal, de wetsuits zijn deels gemaakt van oesterschelpen en Thibault en Clément richten zich ook op andere vlakken op verduurzaming en de bescherming van de oceanen.

6. Heer van de torens: Jean-Marie Calbret en de bakens in de Médoc
De vuurtoren van Cordouan ligt op de plek waar de Gironde in de Atlantische Oceaan uitmondt. Om de vuurtoren te bezoeken pak je een boot, die je in 40 minuten naar het platform brengt. Hier moet je zes verdiepingen beklimmen, maar het uitzicht is dit helemaal waard. Jean-Marie Calbret werkt elke dag aan deze kolos, want hij is hoofd van de vereniging van vuurtorens in de Médoc. Het landschap tussen Gironde en de Atlantische Oceaan wordt gekenmerkt door de vuurtorens van Hourtin, de vuurtoren "de Richard" en ook die bij de Pointe de Grave. Calbret kent ze allemaal van binnen en buiten.

Meer informatie over de Franse Atlantische kust vind je hieronder:
Website        www.atlantischekustfrankrijk.nl
Facebook     www.facebook.com/AtlantischeKustFrankrijk
Instagram     www.instagram.com/atlantischekustfrankrijk